Od niedzieli 19 kwietnia, trwa pożar w basenie środkowym Biebrzańskiego Parku Narodowego. Płonie jeden z 23 Parków Narodowych Polski. Jednocześnie największy Park w Polsce o powierzchni 592,23 km2. Walka z żywiołem trwa już od kilku dni. Płomienie zniszczyły na chwilę obecną kilka tysięcy hektarów chronionych bagien, torfowisk i łąk, są też nieoszacowane straty w zwierzynie.
Akcję utrudnia panująca susza i wiatr. Strażacy muszą pokonywać duże odległości pieszo, w wiele miejsc nie można dojechać. Do gaszenia ognia używają tłumic - tyczek zakończonych blachą. Pożar gasi się, uderzając w ogień. Działania wspomagają samoloty gaśnicze oraz Żołnierze Wojsk Obrony Terytorialnej. W pomoc włączyła się także Powiatowa Komenda Straży Pożarnej w Ełku, skąd zadysponowany został oddział do walki z żywiołem. Odział z Ełku wyruszył wraz z kilkoma komendami województwa warmińskiego-mazurskiego.
Ełk wspiera Biebrzański Park Narodowy - ełcki oddział
Odział z Ełku
Aktualny stan, 23 kwietnia 2020 r. na godz. 7.30
- Sławomir Szafrański, Państwowa Straż Pożarna:
"Służby kontrolowały pożar w nocy. Zastępca Komendanta Wojewódzkiego PSP objeżdżał teren, m.in. okolice wsi Wroceń i Grzędy. Ta noc była dla nas dobra, bo wiatr za mocno ognia nie rozdmuchiwał. Jednak dziś od rana nowe zastępy straży znów ruszą do akcji. Przeprawiać się będą przez rzekę promem we Wroceniu. Z drugiej strony bagien, na Grzędach będziemy gasić z przetłaczaniem wody, jak wczoraj. Trzecie zarzewie i działania będą podejmowane w okolicach Brzezin Kapickich". W terenie są pracownicy Parku, nie tylko terenowcy. Z tłumicami pracują biolodzy, edukatorzy, geodeci, leśnicy.
Fot. Biebrzański Park Narodowy, sytuacja w nocy 22/23 kwietnia 2020 r.
Skarby Biebrzańskiego Parku Narodowego
Na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego spotyka się zbiorowiska wodne, bagienne, torfowiskowe, szuwary, a także zbiorowiska leśne (olsy,brzeziny, łęgi. Szczególnie cenna jest duża grupa zbiorowisk mechowiskowych, zawierających liczne gatunki rzadkie i reliktowe (brzoza niska, wierzba lapońska, gnidosz królewski), zanikające w innych częściach kraju. Szata roślinna odznacza się ogromną różnorodnością, wysokim stopniem naturalności i obecnością wielu rzadkich gatunków, jak storczyki (storczyk krwisty, obuwik pospolity, podkolan biały, kruszczyk rdzawoczerwony, rosiczki widłaki i inne.
Na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego występuje 49 gatunków ssaków, 271 gatunków ptaków, 36 – ryb, 12 – płazów, 5 – gadów. Bezkręgowce są reprezentowane przez ponad 700 gatunków motyli, 448 gatunków pająków, ponad 500 gatunków chrząszczy, 19 gatunków pijawek oraz 42 gatunki chruścików.
Na Bagnach Biebrzańskich gniazduje wiele gatunków ptaków związanych ze środowiskiem bagiennym. Występują tu izolowane stanowiska lęgowe gatunków borealnych, a także gatunków, których centrum zasięgu geograficznego znajduje się w strefie tajgi i tundry. Ponadto Kotlina Biebrzańska ma ogromne znaczenie dla wielu gatunków ptaków żerujących oraz wypoczywających w czasie corocznych wędrówek. Dla ptaków siewkowatych wymagających rozległych, podmokłych obszarów, Biebrza stanowi jedną z najważniejszych ostoi w Europie Środkowej.
Najbardziej charakterystyczne lęgowe gatunki ptaków to: batalion (widoczny w emblemacie parku), wodniczka,bekasik, dubelt, żuraw, orlik krzykliwy, sowa błotna i inne. Najbardziej charakterystycznym ssakiem Biebrzańskiego PN jest łoś, który jedynie tu przetrwał okres II wojny światowej liczebność wynosi około 400 sztuk.
Zdjęcia pochodzą ze strony #BiebrzańskiParkNarodowy
Jeśli chcesz wspomóc działania ratownicze:
